جراح ماهی دسجاردینی در سال ۱۸۳۶ توسط bennet شرح داده شده است
آنها در اقیانوس هند غربی و دریای سرخ در عمق ۷ تا ۹۸ فوت(۲تا۳۰متر)در تالاب ها و در بین صخره ها و مخفیگاهها به صورت جفت جفت یا در گروه های کوچک یافت میشوند
ماهیان کوچک معمولا بین صخره ها و مناطقی به موج شدید دیده میشوند
این ماهی در لیست قرمز IUCN برای موجودات در حال انقراض موجود نیست
این جراح دارای باله ی بزرگ پشتی و مقعدی میباشد که روی هم به اندازه کل بدن ماهی میباشد وقتی باله های دسجاردینی کشیده شوند طول و ارتفاع ماهی تقریبا برابر میشود
تمام جراح های دسجاردینی دارای پوزه ی کشیده میباشند و بدن آنها دارای خطوط راه راه است این خطوط عمودی میباشند و قوس هایی افقی روی باله های ماهی مشهود است
دو باند مشکی رنگ نیز روی صورت دارند که یکی از روی چشم ماهی عبور میکند
در قسمت زیرین ماهی که به مقعد ختم میشود یک لکه زرد یا نارنجی رنگ و لکه ی روشن تر روی باله دم میباشد ماهی نابالغ تیره تر و بدون این لکه ها میباشد
در هر دو سمت دم خارهایی وجود دارد که این ماهی برای دفاع از خود استفاده میکند
هنگام دست زدن به این ماهی باید مراقب باشید که دست شما با این خارها خراشیده نشود این خراش میتواند باعث درد شدید ، تورم و عفونت شود این درد ممکن است ساعتها طول بکشد
قبل از بلوغ جراح دسجاردینی بسیار شبیه به بادبانی میباشد
جراح ماهی دسجاردینی بالغ به ۱۵.۷ اینچ (۴۰ سانتیمتر) میرسد و یکی از بزرگترین گونه در جراح های zebrasoma میباشد
جراح دسجاردینی یک ماهی جذاب و عالی برای نگهداری در اکواریوم میباشد زیرا نگهداری از آن آسان است هرچند ماهیان کوچکتر راحتتر سازگار میشوند
این جراح میتواند طیف وسیعی از پارامترها را تحمل کند هرچند در اکواریومی با شرایط آب مناسب و سازگاری مناسب ماهیان و دکوراسیون مناسب(دارای مخفیگاههای فراوان) بهترین عملکرد را خواهد داشت
این ماهی را میتوان در اکواریوم فیش اونلی و مرجانی نگهداری کرد زیرا به مرجانها و بی مهرگان آسیبی وارد نمیکند
بسیار نسبت به بیماری مقاوم است و به درمان پاسخی مناسب میدهد
این ماهی مانند سایر جراحها نیازمند اکسیژن رسانی فراوان ،جریان قوی،فضای کافی برای شنا بخصوص برای ماهیان بالغ به همراه صخره ها و مخفی گاههای فراوان و البته رشد جلبک روی صخره ها برای تغذیه ماهی میباشد
جراح ها بطور کلی نیازمند تغذیه زیاد میباشند و باید رژیم غذایی مناسبی برای آنها رعایت شود زیرا آنها مستعد اختلال و سوءتغذیه هستند که باعث از دست دادن رنگ ماهی میشود برای درمان این مشکل میتوان از مولتی ویتامین و ویتامین c که کمک به سلامت و دفع بیماری میکنند استفاده کرد این مکملها را میتوان مستقیم به آب اکواریوم اضافه کرد یا غذای ماهی را با این مکمل خیساند سپس در اختیار ماهی قرار داد آنها همچنین به باکتری های حاصل از تجمع مواد آلی که باعث پایین آمدن کیفیت آب میشوند حساس میباشند در نتیجه به فیلتراسیون قوی ، اسکیمر قدرتمند و تغییر منظم از آب اکواریوم نیاز دارند
این ماهی مانند سایر جراحها زیبا و جذاب است اما مانند سایرین روی بدن خود لایه ی مخاطی ندارد در نتیجه به شدت در معرض انگل های پوستی بخصوص ایک (سفیدک) قرار دارند
پیشنهاد میشود این ماهی را پس از خرید قرنطینه کنید و با داروی مس درمان کنید هرچند استفاده طولانی مدت از مس میتواند به سیستم هضم ماهی کمک کند
پاک کننده هایی در طبیعت به سلامت این ماهی کمک میکنند اما نگهداری از آنها در اکواریوم بسیار سخت میباشد استفاده از میگوی کلینر میتواند جایگزین مناسبی برای این پاک کننده در اکواریوم باشد
این ماهی در درجه اول یک گیاهخوار است آنها در طبیعت از جلبک های رشته ای تغذیه میکنند
این ماهی میتواند در بدن خود چربی ذخیره کند در نتیجه میتواند مدتی غذا نخوردن را تحمل کند
در اکواریوم بیشتر غذای آنان از گیاهان تامین میشود اما نیازمند مقداری غذای گوشتی نیز میباشند
مقدار زیادی جلبک دریایی،فرمولهای منجمد آماده حاوی جلبک یا اسپرولینا،میگوی آرتمیا و مایسیس و جلبک های ورقه ای که میتوان آنها را با گیره در اختیار ماهی قرار داد
وجود و رشد جلبک روی صخره های اکواریوم میتواند به تغذیه و سلامت ماهی کمک بزرگی کند
این ماهی تغذیه ۳بار در روز را میپسندد
برای تقویت و سلامت ماهی میتوانید از مکملهای مولتی ویتامین و ویتامین c استفاده کنید که میتوان غذای ماهی را با این مکملها خیساند و در اختیار ماهی قرار داد روش دوم نیز استفاده مستقیم این مکملها در آب اکواریوم میباشد
غذاهای آغشته به عصاره سیر میتواند به دفع بیماری ایک(سفیدک)کمک کند
غذاهای کدو سبز منجمد یا آب پز،کلم بروکلی،اسفناج و برگ کاهو میتواند غذای مکمل خوبی برای این ماهی باشد
این ماهی شناگری سریع و ماهر میباشد و نیازمند فضای باز برای شنا کردن و مخفیگاههای فراوان برای پنهان شدن میباشد
تغییرات آب برای این ماهی ضروری نمیباشد اما تغییر ۱۰درصد هر دو هفته یا ۲۰ درصد ماهانه میشنهاد میشود
تمام جراح ماهیان شناگران چابک و ماهری میباشند و به اکواریومی با مناطق باز زیاد و مخفی گاه های متعدد برای استراحت و کاهش استرس نیاز دارند این ماهی به مرجانها آسیبی وارد نمیکند و فقط از جلبکهای اکواریوم تغذیه میکند بنابراین در اکواریوم بسیار مفید است توصیه میشود مرجانهای خود را به چسب بچسبانید زیرا ممکن است در اثر برخورد با ماهی افتاده و از بین بروند در صورت وجود جلبک در اکواریوم این ماهی سریعتر رشد خواهد کرد
حداقل اندازه اکواریوم:۷۵گالن معادل ۲۸۵لیتر برای ماهی کوچک-۱۲۵گالن معادل ۴۷۳لیتر برای ماهی بالغ
نور:مقداری طبیعی-مقدارق که سبب رشد جلبک شود-در اکواریوم هایی با فضای کم نیازمند نور قوی میباشند
دما:۷۴تا۸۲درجه فارنهایت(۲۳تا۲۸درجه سانتیگراد)
موج: قوی-موج قوی به اکسیژن رسانی بهتر برای این ماهی کمک میکند
منطقه شنا در اکواریوم:تمام سطوح اکواریوم
این ماهی در یک اکواریوم صخره ای یا مرجانی به خوبی زندگی خواهد کرد البته در اکواریوم های فیش اونلی به همراه ماهیان صلح آمیز نیز میتوان آن را نگهداری کرد
این ماهی رفتار صلح امیزی داشته و با اکثر ماهیان بجز جراح ها رفتار صلح آمیزی دارد
تمام جراح ها میتوانند قلمروطلب باشند گاهی اوقات با جراحها و گاهی با دیگر ماهیان.
معرفی جراح ماهی جدیدی به اکواریومی که دارای یک یا چند جراح ماهی باشد معمولا مشکل میباشد و توصیه میشود تمام جراح ماهیان بصورت یکباره به اکواریوم منتقل شوند هرچند اکواریوم بزرگ میتواند بسیاری از این مشکل ها را حل کند
برخی از جراحها که هیچ شباهتی ظاهری و رنگی باهم ندارند معمولا برای نگهداری باهم مشکلی ایجاد نمیکنند (مانند:جراح بلوتانگ،یلوتانگ و جراح ناسو)
برای اضافه کردن جراح جدید به اکواریوم دارای جراح توصیه میشود که کمی دکور و محل صخره ها را جابجا کنیم این مسئله پرخاشگری ماهیان قدیمی را کمتر میکند هرچند ممکن است تعقیب و گریزی رخ دهد اما اغلب مشکلی وجود ندارد
هیچ تفاوتی در جنس ماده و جنس نر در این گونه مشهود نیست
برخی از این جراحها در اکواریوم تولیدمثل کرده اند و گزارش هایی پراکنده و اندک از تخم ریزی این ماهی در اکواریوم های خانگی به گوش رسیده اما پرورش لاروها هیچ گاه موفقیت آمیز نبوده است
در اقیانوس آنها به صورت گروه های بزرگ بصورت جفت جفت تخم ریزی میکنند
بالای صفحه
