ستاره های پرنده یا لاله های دریایی متعلق به خانواده "خارپوستان" مانند ستاره های دریایی، ستاره های شکننده، توتیا های دریایی و خیار های دریایی هستند. آنها یکی از قابل ملاحظه ترین اعضای صخره مرجانی هستند. ستاره های پرنده در مناطقی که دارای جریانهای شدید است فراوان هستند، که این جریان شدید تولید غذاهای پلاتونیکی برای آنها را فراهم می کند.
آنها از پدیده های خاصی به نام سیری در قسمت پایین بدن استفاده می کنند تا بتوانند حرکت کنند. آنها اغلب در اسفنج ها و قسمت های بلند مرجانی قرار می گیرند تا در معرض جریان حداکثری قرار بگیرنند. آنها از سیری برای خزیدن در بین صخره ها استفاده می کنند و در واقع می توانند با پرتاب کردن باله های پر مانند خود شنا کنند.
ستاره های پردار دارای سموم پوستی هستند که به عنوان یک عامل بازدارنده عمل می کنند. آنها معملاٌ ابتدای شب مشاهده می شوند. آنها اکثراٌ در روز قابل مشاهده نیستند. آنها به صورت فرصت طابانه در قسمت هایی که جریان شدید است به شکار می پردازند.
اطلاعات کلی
خیارهای دریایی به خارتنان متعلق هستند. آنها دارای تقارن پنجگانه هستند. هیچ کدام نمی توانند در آب شیرین و یا بر روی زمین زندگی کنند. خیارهای دریایی در اقیانوس ها در سراسر جهان یافت می شوند؛ در بخش های خاصی از قسمت عمیق دریا، گله های گسترده ای از خیارهای دریایی یافت می شوند. آنها همچنین در زیستگاه های کم عمق آب رایج هستند. در حالیکه اکثر آنها کف زی هستند، تعداد کمی از آنها شناور در دریا هستند.
خیار دریایی عموما طولانی و مانند کرم هستند؛ آنها شبیه به ستاره های دریایی نیستند. با این حال، آنها تقارن پنتامالر را به عنوان خارتن حفظ می کنند،آنها دارای پنج ردیف لوله در طول بدن هستند که از دهان شروع و در طول بدن امتداد دارد.
خیار دریایی یک روش غیر معمول تنفس دارند، آنها از طریق عروق خود تنفس می کنند. هنگامی که دچار استرس میشوند، برخی از خیارهای دریایی یک توده از ترشحات سفید چسبنده را پخش می کنند تا دشمنان خود را گمراه کنند. برخی دیگر قادر به انتشار سموم هستند که مشخص شده در آکواریوم این سموم تمام حیوانات و همچنین خود خیار دریایی را از بین می برد.
توتیای دریایی بی مهرگان دریایی هستند که تقریبا در تمام زیستگاه های مهم دریایی در سراسر جهان یافت می شوند. در حال حاضر حدود 800 گونه توتیا وجود دارد. مثل همه خارتنان، توتیاهای دریایی دارای اسكلتی تشکیل شده از صفحات كلسیتی هستند كه در پوست آنها قرار دارد. این اسکلت دارای یک ساختار بسیار خاص است که به نام Stereom نامگذاری شده است. تقریبا در تمام گروههای توتیاهای دریایی، صفحات به طور قاطع با هم مرتبط می شوند تا یک اسکلت جامد ایجاد شود که به نام test است. ورق های test به ستون هایی که از یک ناحیه آپیکال اریب دار به دهان منتهی می شوند، تنظیم می شوند.
همه خارتنان داراي پاهای لوله دار هستند که در توتیا هاي دریایی در تغذيه و تنفس نقش بسيار مهمی دارند. توتیا های دریایی با استفاده از تیغ ها و با استفاده از پایه لوله دار خود به صخره های سخت متصل و حرکت می کنند. تیغ ها همچنین ابزار اصلی دفاع را ارائه می دهند. توتیا های دریایی به روش های مختلفی تغذیه می کنند. آنها فک قدرتمند داخلی دارند و با استفاده از آن مرتب موجودات کم تحرک داخل جلبک ها را شکار می کنند. همچنین ذرات کوچک عالی را از روی شن و ماسه جذب می کنند.
دریافت اکسیژن برای بدن و حذف گازهای زائد مانند دی اکسید کربن، توسط لوله های پمپ دار انجام می شود. یک مایع به طور مداوم از ampullae داخلی به لوله های خارجی و به داخل ampullae در یک سیستم یک طرفه عبور می کند، و گازها در سراسر دیوارهای نازک از هر دو اندام خارجی و داخلی پخش می شوند.
توتیا های دریایی می توانند از طریق روش های مختلفی تغذیه شوند. توتیا های معمولی دریایی به طور عمده از بازوهای خود برای خوردن و کشیدن غذا استفاده می کنند. بسیاری از توتیاهای دریایی مناطق کم عمق تقریبا به طور انحصاری از جلبک دریایی، علف ها و جلبک های انباشته شده تغذیه می کنند. سایر توتیاها عمومی تر هستند و از ارگانیسم های چسبیده، مردار و ریزه ذرات در کف دریا تغذیه می کنند.
حدود 1500 گونه شناخته شده از ستاره های دریایی وجود دارد که در تمام سواحل دریاهای سراسر جهان زندگی می کنند. برخی از آنها در قسمت های جزر و مدی در عمق کم زندگی می کنند و یا در قسمت هایی از دریا که گیاه فروان وجود دارد قرار می گیرند. برخی دیگر در کف دریا هستند، ستاره های دریایی ساکنان عمیق ترین قست های دریا هستند.
ستاره های دریایی معمولا با کمک لوله های پهن خود در کف دریا حرکت می کنند، هیچ گونه ای که توان شنا کردن داشته باشد شناخته نشده است. آن گونه هایی که دارای لوله های مکنده هستند با کمک آنها می توانند از سطوح بالا و پایین بروند و به کمک آنها تغذیه کنند. تعدادی از آنها دارای پاهای لوله ای معمولی هستند، که بدون مکنده می باشد. آنها معمولا زیردریا در قسمتی که گل و لای وجود دارد قرار می گیرند، در آنجا از پاهای لوله دار خود برای حرکت در میان گل و لای استفاده می کنند.
ستاره های دریایی توانایی دیدن ندارند، آنها می توانند نوسانات نور را با کمک یک نقطه چشمگیر حساس درانتهای بازوهای خود شناسایی کنند. ستاره های دریایی توانایی شنیدن نیز ندارند، آنها قادر به درک ارتعاشات که اغلب با صدا مرتبط است، هستند.
ستاره های دریایی حیواناتی با طول عمر کوتاه هستند که عمر آنها تنها چند سال است. بعضی از ستاره ها شناخته شده اند که بعد از سالیان متمادی بالغ شده اند، هرچند رشد آنها به مدت چهار سال ادامه دارد. برخی از انواع آنها بازوهای خود را از دست می دهند. رنگ های درخشان ستاره دریایی به علت زیست محیطی آنها هستند که در برخی حفظ و در برخی از بین می روند و از نظر شیمیایی با الکل تغییر می کند. رنگ های آنها شامل نارنجی، زرد، سبز، آبی، بنفش، قهوه ای، و همچنین الگوهای متنوع دارند. معمولا آنها دارای پنج بازو هستند، اما گونه های بسیاری دارای بیش از پنج بازو می باشند.
بالای صفحه
