خانواده: Discosomatidae
گونه ها: Rhodactis indosinensis
اين مرجان "Rhodactis indosinensis"توسط Carlgren در سال 1943 كشف شده است.برخی از نامهایی که از آنها نام برده می شود عبارتند از مرجان موش مو، قارچ فیل،قارچ فلزی، Anemone قارچ و Anemone قارچ مودار.
در اقیانوس هند و اقیانوس آرام مرکزی یافت.
این قارچ مودار در دامنه های صخره ای، کم عمق، خلیج، تالاب ها و کانال ها یافت می شود. آنها دوست دارند در مرجان های مرده، آهنی و بین سر مرجان رشد کنند. آنها از ماهی و قارچ ها تغذیه می کنند وهنگامى كه ماهى به دنبال پناهگاهى ميگردم وارد مرجان ميشود سپس شكار شده و مصرف ميشود ذرات بزرگتر نیز وقتی که به طور کامل باز می شوند، روی سطح موی غده مچ دست به دام افتاده و سپس به همان شیوه مصرف می شوند. اين مرجان از گونه شكارچى است اما تعداد شكارچى در آنها بسيار اندك است.
این قارچ های مرجانی Rhodactis indosinensis اساسا مرجانی بدون اسکلت هستند و سازه های داخلی آنها همانند مرجان های سنگی هستند. بالای قسمت بدن یا سطح بالایی دیسک شفاهی نامیده می شود. منطقه ساقه، که بسیار کوچک است، ستون نامیده می شود و درست در بالای دیسک پدال قرار دارد که در آن به سطوح متصل می شود. در سطح آنها، شاخکهای تغذیه کوتاه دارند براى تغذيه.
بنابراین به آنها ظاهر فازی یا مودار داده می شود. رنگ های مختلف بدن آنها صورتی، قهوه ای، سبز و زنگ هستند. این رنگ های متضاد در شاخکها، قوزک پنجه، دهان و رنگ بدن یافت می شود. شاخکهای حاشیه ای آن در مقایسه با شاخکهای سطحی بسیار طولانی هستند و دیسک دهان آنها چندین شاخک کوچک نیز وجود دارد. بین ناحیه شاخکهای دیسك و شاخکهای حاشیه ای یا سطح بدن وجود دارد.
گاهی اوقات آنها شکل به شكل توپ تبديل ميشوند که تصور می شود نیاز به تغذیه دارند یا اگر سطح نور کم یا کم با توجه به سن باشد. با این شکل می گیرند، اگر ماهى ها به عنوان پناهگاه وارد اين مرجان شوند تبديل به غذاى آنها ميشوند.
قارچ مودار سبز می تواند به 4 - 8 "(10 تا 20 سانتی متر) رشد کند، اما طول عمر آنها ناشناخته است.
قارچ مودار سبز برای مراقبت آسان است. این قارچ نياز به حرارت متوسط تا شدید نور است، گرچه به طور کلی نور بالا نیازی نیست. اگر روشنایی مورد پسند آنها نباشد، رشد آنها متوقف و یا کوچک خواهند شد.آنها می توانند به راحتی با تغییر جایگاه به محل مورد نظر و مناسب برسند آنها همچنین نمی توانند بیش از حد جریان آب را كنترل كنند.
تعويض ١٠درصد آب ماهيانه يا٢٠درصد هر ٢ماه و تأمين سطح مورد نياز منيزيم همچنين بعضى أفراد ادعا ميكنند تأمين نسبتى از يد نيز مناسب است. با توجه به سمى بودن ماشروم كربن فعال نيز ايده ى مناسبى است.
آنها براى رشد نياز به مواد مغذى دارند و شرايط نامناسب آب را تحمل نميكنند
حداقل مخزن:٥٠گالن
روشنايى:متوسط تا كم
دماى مورد نياز:٧٢تا٨٣درجه فارنهايت
معادل ٢٢تا٢٨درجه
سانتى گراد
شورى:١/.٢٣تا١/.٢٥
تحرك آب:ضعيف تا متوسط
منطقه آب:پايينى و إنتهاى اكواريوم
اين نوع مرجان از مرجان هاى نيمه مهاجم است و نياز به رعايت فاصله با ديگر مرجان ها را دارند،٦-٨قاشق مربا خورى فاصله توصيه شده ميباشد.
آنها مرجان ها را با از بين بردن بافت هايشان از بين ميبرند.
در طبيعت آنها در كميت و تعداد بسيار بالا در كنار هم يافت مى شوند؛در نتيجه قارچ ها با گونه هاى خود صلح جو هستند اما در برخى مواقع ديده شده كه قارچ هاى ضعيف تَر جدا شده و مكان ديگرى براي زيستن مى گزينند
هيچ تفاوت جنسيتى در ظاهر شناخته نشده است.
تكثير اين مرجان با ٤روش انجام مى شود.
كه ٣روش اول آن از راه تقسيم اتفاق مى افتد.
تقسيم در اسارت و اكواريوم نيز موفقيت آميز بوده.
توليد مثل جنسي كه در آن تخم ها و اسپرم به سطح آب آزاد مى شوندآنها به لارو تبديل شده و در بستر قرار ميگيرد اما اين روش در اكواريوم احتمالا به دليل فيلتراسيون براي لارو ها ممكن نيست.
همچنين در شرايط خاص ممكن است با گسترش پليپ هاى فردي به چند قسمت و بعد در جريان كم آب تكه هاى مرجان را روى بستر سنگى قرار داده تا آنها خود را روى سنگ قرار دهند و بچسبند.گفته ميشود حرارت نورى زياد باعث تكثير آنها ميشود.
اين مرجان مقاوم به بيمارى ميباشند و مشكلاتى كه ممكن است داشته باشيد در نگهدارى از اين مرجان نور و جريان و شرايط و تغذيه نامناسب آب است.
كه در اين صورت ممكن است حتى جابجا بشوند.آنها شكارچيانى آرام هستند.
بالای صفحه
