خانواده:Discosomatidae
گونه:Discosoma sanctithomae
قارچ"Discoma sanctithomae" توسط michelotti و Duchassaing در سال ١٨٦٠ كشف شده است.
طبق دسته بندى سال ٢٠٠٧ اين مرجان در زيرمجموعه Discosoma قرار دارد.
برخى از نام هاى ديگر اين قارچ عبارتند از قارچ شرابى،قارچ حباب،قارچ اطلس و....
در اقيانوس أطلس يافت ميشود؛فلوريدا،برمودا،كارائيب و باهاما.
اين قارچ در مناطق ساحلى و كم عمق در بين مرجان هاى آگارسيا و پوريتس يافت ميشود.
آنها بالاى سر ديگر مرجان ها يا مرجان هاى مرده يا روى سنگ ها رشد كنند.
آنها از املاح و مواد موجود در آب تغذيه ميكنند.
در صورتى كه تحرك آب پايين باشد ذرات و اجسام بزرگتر را نيز جذب كنند.
پس از تكثير قارچ ها نتيجه و آنها لزوما شبيه به قارچ مادر نيست.
آنها شكارچيانى آرام هستند.
اين گونه مرجان ها اساسأ مرجان هاى بدون اسكلت هستند.
و ساختار بدن آنها همانند مرجان هاى سنگى است.
بالاى قسمت بدن يا سطح بالايى بدن را ديسك مينامند ،منطقه ساقه كه بسيار كوچك است را ستون و درست بالاى ديسك را پدال مى نامند كه بوسيله ى آن مرجان خود را به سطوح متصل ميكند.
اين مرجان به رنگ هاى سبز،آبى،زرد،بنفش،سبز مرواريدى،قهوه اى و نارنجى وجود دارد با شاخك هاى حبابى شكل
كه اين حباب ها ميتوانند در رنگ متضاد باشند
كه مانند شاخك هاى سمى در برخى ماشروم ها عمل ميكند
آنها ميتوانند سطح ديسك خود را برأى بهتر رساندن مواد به سطح مخاطر خود ديسك دهان خود را تغيير دهند.
گاهى آنها مانند توپ بسته ميشوند،كه تصور ميشود يا نياز به تغذيه دارند يا نور و كيفيت آب آنها نامناسب است.
گرچه شاخك هاى تغذيه آنان طولانى نيست اما به خوبى مواد مورد نياز خود را جذب و تأمين ميكنند.
قارچ ها ميتوانند ٤اينچ معادل١٠سانتى متر رشد كنند اما طول عمر آنها ناشناخته است.همچنين اين مرجان در ليست قرمز IUCN موجود نيست
نگهدارى از اين مرجان آسان است.
آنها به حرارت نورى بالا نياز دارند بخصوص نور هاليد اما بايد در سايه نگهدارى شوند،اگر در سايه نگهدارى نشوند قهوه اى مى شوند يا جابجا مى شوند حتى ممكن است در اكواريوم شناور شده تا وقتى كه به منطقه مناسب برسند.
اين مرجان جريان قوى آب را نميپسندد چون مانع تغذيه آنان ميشود.
آنها شرايط ضعيف اب را تحمل نميكنند.
اين مرجان گوشتخوار است.
و از ذرات كوچك در آب تغذيه ميكنند در حركت ضعيف آب ذرات درشتتر رانيز ميتوانند جذب كنند.
همچنين اين مرجان در طبيعت از جلبك همزيست خود"zooxanthellae" كه درون بافت مرجان زندگي ميكنند تغذيه مي كنند.
ميتواند سطوح خود را تغيير دهد تا مواد مغذي به سطح مخاطى آنها برسد.
در آكواريوم بوسيله تغذيه دستي بواسطه قطعات گوشت ماهى يا گاو،البته اگر تحرك آب زياد باشد نميتوانند از آنها تغذيه كنند
چون قبل از استفاده در اب حل ميشود يا جابجا ميشود.
سيفون ماهيانه ١٠درصد يا هر ٢ماه ٢٠درصد كنترل سطح منيزيم و يُد نيز مفيد است.
وبا توجه به سمى بودن مرجان كربن فعال نيز مفيد است.
اين مرجان براى ادامه حيات نياز به غذا دارد
و در شرايط ضعيف آب از بين ميرود.
يك محيط طبيعى زندگى ريف محيطى با سنگ هاى زنده ،مرمر
مرجان هاى مرده براى متصل شدن ديسك قارچ به آنها همچنين آنها حركت و جنبش زياد آب را نميپسندند،اين گونه براى رشد نياز به غذا ندارد بلكه با استفاده از نور و جذب املاح و مواد درون آب رشد ميكنند
حداقل مخزن:٥گالن
روشنايى:غيرمستقيم متوسط تا زياد
دماى مورد نياز:٧٢تا٨٣درجه فارنهايت
معادل ٢٢تا٢٣درجه سانتى گراد
شورى:١/.٢٣تا١/.٢٥
تحرك آب:كم و ضعيف
منطقه آب:پايينى و إنتهاى اكواريوم
اين نوع مرجان از مرجان هاى نيمه مهاجم است و نياز به رعايت فاصله با ديگر مرجان ها را دارند،٦-٨قاشق مربا خورى فاصله توصيه شده ميباشد.
آنها مرجان ها را با از بين بردن بافت هايشان از بين ميبرند.
در طبيعت آنها در كميت و تعداد بسيار بالا در كنار هم يافت مى شوند؛در نتيجه قارچ ها با گونه هاى خود صلح جو هستند اما در برخى مواقع ديده شده كه قارچ هاى ضعيف تَر جدا شده و مكان ديگرى براي زيستن مى گزينند
هيچ تفاوت جنسيتى در ظاهر شناخته نشده است.
تكثير اين مرجان با ٤روش انجام مى شود.
كه ٣روش اول آن از راه تقسيم اتفاق مى افتد.
تقسيم در اسارت و اكواريوم نيز موفقيت آميز بوده.
توليد مثل جنسي كه در آن تخم ها و اسپرم به سطح آب آزاد مى شوندآنها به لارو تبديل شده و در بستر قرار ميگيرد اما اين روش در اكواريوم احتمالا به دليل فيلتراسيون براي لارو ها ممكن نيست.
همچنين در شرايط خاص ممكن است با گسترش پليپ هاى فردي به چند قسمت و بعد در جريان كم آب تكههاى مرجان را روى بستر سنگى قرار داده تا آنها خود را روى سنگ قرار دهند و بچسبد
آنها بسيار مقاوم به بيمارى بوده مگر اينكه شرايط روشنايى ،حركت آب ،كيفيت آب يا تغذيه اين موجودات نادرست و نامناسب باشد.
همچنين آنها شكارچيانى آرام هستند.
بالای صفحه
